Vredesmissie in Afghanistan. Deel 4

Moeilijkheden bij de wederopbouw

"Soms zijn ze maanden niet in een gebied en dan heb je er ineens weer vierhonderd op je dak." Het verhaal van een Lelystedeling die Flevoland verliet om op vredesmissie te gaan in Afghanistan.

explosieven Afghanistan

Slachtoffer van geïmproviseerde explosieven, 2008 (collectie Batavialand).

Alle rechten voorbehouden

Een groot probleem is de papaverteelt. Met die papaverteelt verdienen bijvoorbeeld boertjes, stammen of warlords hun brood. De Amerikanen gaan daar grof in, want die kennen niet alleen een war against terrorism, maar die kennen ook de war against drugs. Hun aanpak is de papavervelden vernietigen. Maar ja, een arme boer die daar leeft van de papaver en die je op zo’n manier zijn broodwinning uit zijn mond steelt… Dat helpt niet echt voor de hearts en minds. Je moet daar dus een oplossing voor vinden. De Nederlanders zoeken alternatieven, saffraan bijvoorbeeld.

Als militair moet je rekening houden met Al Qaida, de Taliban, foreign fighters die een soort jihad tegen het westen ondernemen in Afghanistan, en dan heb je de warlords. Dat zijn (meestal) stamhoofden, die hun geld verdienen met drugs. En die al tradities lang stamhoofd zijn. Die warlords hebben hun eigen mensen en bewapening. Soms helpen ze de westerse troepen, soms persen ze ze af. En soms doen ze allebei. Ze zijn niet zo stabiel. Het kan gebeuren dat een warlord ISAF helpt tegen de Taliban, maar als een ISAF-konvooi door zijn grondgebied moet, hij toch wel wat dollartjes vraagt. En wordt dat niet betaald, dat hij dan zegt: "nou, er kan wel eens wat gebeuren." Een warlord is consequent in díe zin, dat hij altijd voor zijn eigen belang gaat.

Moeilijkheden waar je tegenaan loopt zijn bijvoorbeeld ook het weggaan en komen van de Taliban. Soms zijn ze maanden niet in een gebied en dan heb je er plotseling weer vierhonderd op je dak. Wanneer het ze te heet onder de voeten wordt, willen ze nog wel eens naar een andere provincie trekken. Plus ze krijgen natuurlijk ook steeds verse doorstroom vanuit Pakistan. In de winter trekken een hele hoop Taliban naar Pakistan, vooral omdat het in Zabul en Uruzgan nogal koud is. Dan heb je daar ook minder activiteit. In het voorjaar kan je er gif op innemen, dan komen ze weer terug.

Een ander probleem is corruptie. Er zijn wat plaatselijke commandanten, ook wel warlords genoemd, en die zijn wat corrupt. Die willen vaak geld zien, en dan heel veel geld. Ook de manier van zakendoen is natuurlijk anders. De manier van communiceren is anders. Daar moeten de mensen wel in getraind zijn.

Bronvermelding: Batavialand te Lelystad, interview met een Flevolandse adjudant van de Koninklijke Luchtmacht, 16 juli 2009.

Alle rechten voorbehouden

Media