Reformatie in het Zuiderzeegebied, 1637-1836

Vanaf het begin van de zeventiende eeuw werden door de Nederduitsch Gereformeerde Kerk, de enige officiële kerk in de Republiek, pogingen ondernomen om de reformatie ingang te doen laten vinden op de beide Zuiderzee-eilanden Urk en Schokland. Op Urk gebeurde dit vanuit de classis Enkhuizen en op Schokland vanuit de classis Kampen. Op Schokland bleef echter de meerderheid van de bevolking trouw aan de Rooms-Katholieke Kerk. Urk zou wel protestants worden, mede onder druk van Amsterdam dat het eiland vanaf 1660 bestuurde. De bevolking was begin negentiende eeuw geheel aangesloten bij de Nederlandse Hervormde Kerk, zoals de Nederduitsch Gereformeerde Kerk sinds 1814 heette. Daar kwam echter spoedig een einde aan. Dominee Hendrik de Cock (1801-1842), die zich van de Nederlandse Hervormde Kerk had losgemaakt, kreeg op Urk veel aanhang. In 1836 had hij het eiland bezocht en binnen tien jaar waren de Afgescheidenen hier numeriek in de meerderheid.