Max Dendermonde

Dendermonde, Max (pseudoniem van Hendrik Hazelhoff; Winschoten 17 juni 1919 – Sarasota U.S.A. 26 mrt. 2004), journalist, schrijver, dichter. Behaalde het onderwijzersdiploma, maar oefende verschillende andere beroepen uit, zonder enig succes. Werd in 1945 hoofd van de afdeling letteren van Radio Herrijzend Nederland en was tot 1960 werkzaam als journalist bij de VARA. Verder was hij redacteur van De Groene Amsterdammer en schreef reportages voor Het Parool. Hij debuteerde in 1941 met poëzie, maar bereikte veel succes met de roman De wereld gaat aan vlijt ten onder (1954). Zijn proza wordt gekenmerkt door een boeiende verteltrant. Daarnaast schreef hij scenario’s en gedenkboeken waaronder De Dijken; een nationale uitgave (met H.A.M.C. Dibbits; 1953), Het water tot de lippen: wat wij deden via het Nationaal Rampenfonds (1958) en Zuiderzee: dood water, nieuw leven (met foto’s van Kees Scherer; 1985). In 1979 emigreerde hij naar Florida en ging voort met de publicatie van gedichten, reportages en romans. Ref.: EW, EZ, LML, LNA, LNL.