Het Van der Lijnreservaat is eigenlijk, inclusief Urk, een overblijfsel van een eindmorene van een gletsjer. Die gletsjers zijn vanuit het hoge noorden hier naartoe geschoven. Vanuit Scandinavië hebben die allerlei soorten stenen van allerlei groottes, maar ook vanuit allerlei gebieden uit de Scandinavische landen meegenomen. Die zijn in het ijs gesmolten en hier naartoe gebracht. Maar door het vooruitschuiven heeft die ijslaag ook een gigantische hoeveelheid keileem naar voren geschoven. En toen het ijs zich op het gegeven moment terugtrok, of eigenlijk ontdooide, toen bleef op het eind daarvan een hele hoge keileembult achter. Die is daar overgebleven en op die hoogte is Urk ontstaan.
Die stenen die in het ijs zaten zijn op de bodem blijven liggen en zo is dat hele keireservaat eigenlijk ontstaan. Heel veel mensen doen er nog steeds onderzoek naar. Ze determineren waar al die stenen vandaan komen. Dat is een heel interessant onderwerp. Dan nemen ze een stukje steen mee naar de Scandinavische landen toe en dan proberen ze dezelfde berg weer terug te vinden waar die stenen vandaan komen. En omdat het eigenlijk ook voor het publiek een gesloten terrein is, is er een alternatief gemaakt voor het publiek. Dat ligt op het ogenblik bij Schokland, de gesteentetuin. Daar ligt eigenlijk een kleine afspiegeling van het keileemreservaat bij Urk. Mensen kunnen daar de hele geschiedenis van het stenenreservaat nagaan.