Redactie
Dat is juist zo vreselijk; waar je ook bent buiten Almere, je hoort het ook op televisie, in Tv-series, dan hebben we het over Almere Haven:
“Oh, dat is helemaal niks!”
Ik ben natuurlijk een beetje bevooroordeeld, omdat ik hier mijn werk heb, mijn gezin en mijn kinderen zijn hier geboren. Ik vind het fantastisch hier. Ook de rust. Want vroeger in Amsterdam, de drukte, ook nu als ik naar Amsterdam ga, dan ben ik als de dood dat mijn ramen er uit worden geramd. In Almere is ook twee keer ingebroken in mijn auto, maar goed….
Onze twee kinderen zijn hier in Almere geboren. Ik heb hier de rust, je werk heb je hier, je eigen huisje, en vroeger gingen we met de boot naar Almere Stad varen, drankje drinken. Mijn vrouw heeft een vaarbewijs. We gingen ook met de boot naar die eilandjes en daar kon je overnachten. Met vrienden gingen we met z’n zessen in dat bootje, kampvuur er bij. Dat kon allemaal. Fantastisch! Een paradijs is overdrijven, maar de rust…. Nee, dat had ik niet verwacht toen ik in 1980 hier naar toe ging. Toen dacht ik:
“Het is hier niets!”
Ik ben blij dat ik het toch gedaan heb, ook door mijn werk. Ik verdien hier goed aan. Ik had mijn werk meteen. De kranten kwamen. De Telegraaf kwam toen en we hadden Nieuws van de Dag, die kwam elke dag uit met vier, vijf foto’s. Dat was echt prima. Ik kan niet anders zeggen. Maar veel mensen:
“Almere?! Waar is dat? Waardeloos!”
Maar veel mensen wonen hier en die slapen alleen maar hier.