In Overtoomse Veld waren allemaal gezinnen met drie of vier kinderen. Dat was in die tijd de norm. Iedereen was natuurlijk ontzettend blij dat je daar licht, lucht en ruimte had, want dat was ook Van Eesteren. Dat wel weer leuk, deze connectie met Lelystad. En daar was naar verhouding ook heel veel groen. Tussen de huizen waren allemaal perkjes en speelplaatsen waar je van hartenlust kon spelen. Naast ons huis was een sloot en daarnaast een dijk. Er werd toen al gezegd dat op die dijk een spoorlijn zou komen. Hij heeft lang geduurd, maar daar loopt nu inderdaad een trein over. Die rijdt rechtstreeks naar Schiphol. Wij gingen vanuit ons huis via de dijk naar de Sloterplas en gingen daar ’s zomers voor twee dubbeltjes zwemmen.
Wij waren in die wijk toch al weer wat oudere kinderen. Dus, toen ik puber werd, was daar voor mij niks meer te beleven. Dan ging ik op mijn fietsje razendsnel naar de Dam, want dat was toen natuurlijk the place to be. Maar daar werd je net zo gemakkelijk weer door de politie vanaf gemept, want wat nu allemaal mag op de Dam, dat kon toch nog niet. Je had alleen op 4 mei de dodenherdenking. Er werden kransen gelegd en verder mocht je daar van afstand foto’s van maken. Je mocht niet op de treden van het monument zitten, nou ja, en dat deden wij toch. Toen kreeg je het provoverhaal. Ik heb daar allerlei spannende dingen beleefd.