Redactie
Er was in de buurt van het Centraal Magazijn eerst een provisorisch ijsbaantje en misschien was er ook nog één in het dorp. Je had natuurlijk heel veel Friezen bij de Dienst en ook in de polder wonen. De ijsbaan is nooit een punt van discussie geweest. Als Dienst en ook vanuit mijn eigen vak zijn we erbij betrokken geraakt.
Je moet natuurlijk water hebben wat niet wegloopt! Dus je moet zorgen dat de bovenlaag van klei dicht is en je moet eigenlijk een plek opzoeken waar het rijpingsproces in de ondergrond nog niet zover is. Nou, dat is haast niet te vinden. Als Dienst hebben we de ervaring mee opgedaan, dat op een gegeven moment door plastic folie verticaal in de grond te brengen het water niet weg kan lopen. Dat is vanuit het Onderzoek opgezet en door de Cultuurtechnische Afdeling uitgevoerd. De grond bovenaan werd voor rot gereden, zodat de structuur helemaal weg was. Voorts kwam er een verticale rand van folie en dan werd er water opgezet.
De ijsbaan moest formaat hebben, zodat je er ook de wereldkampioenschappen kon hebben: een baan van vierhonderd meter. Dus dan had je toch wel wat nodig. Die baan is toen gekomen - ik dacht dat hij er nog was - maar omdat er nu die overdekte ijsbaan in Dronten is, willen ze op de oude baan woningbouw doen.
De baan zoals die volgens het nieuwe principe gemaakt is, als je de West oprijdt vanuit Lelystad, dan heb je aan de rechterkant wat bos, dan moet je de eerste weg rechts, dan kom je in een woonbuurt, maar daarvoor aan de rand van het bos, daar lag die baan. Want dan praat je toch wel over enige hectares.
Er was een ijsvereniging die dat ding runde. Die is vanzelf vanuit de gemeenschap gekomen. De eerste voorzitter was een oudere landbouwkundig opzichter, die dat in de Noordoostpolder ook al gedaan had. En zo iemand die komt daar en woonde in Roggebotsluis en die had daar ook een baantje en ik dacht dat hij ook betrokken was bij de ijsclub in Dronten. Het was een kleinere oudere man die ook al na verloop van tijd met pensioen ging, die met name de ijsbaan droeg. Die club werd opgericht en die organiseerde ook op het Veluwerandmeer toertochten. Dat ging allemaal vanzelf. Kijk die activiteiten, waar vanuit de bevolking spontaan dingen ontstonden - als ze er hulp bij nodig hadden, meer om de weg te wijzen, van de dorpsvereniging werd die natuurlijk verleend. En als die niet op gang kwamen, dan moesten wij dat doen.