Redactie
En dan kom je in zo'n nieuw gebied als Marknesse, Noordoostpolder. En de hele westelijke helft van de Noordoostpolder was nog riet en moest nog ontgonnen worden. Nou ja, erg veel verschil was er niet, want in de veenkoloniën had je ook een rationele indeling met rechthoekige percelen en alles recht en haaks op elkaar. En dat was in de Noordoostpolder precies hetzelfde. Dus wat dat betreft was de verandering niet al te groot.
Maar de dag dat we verhuisden, weet ik nog wel, was een trieste, grauwe dag. Ook net boven nul. Nou ja, dat was wel even wennen natuurlijk, want de bomen en zo waren er nog niet. Ja, singels en aanplant wel, maar het was toen nog erg kaal. En als het mooi, helder weer was, dan kon je zo, vanuit Marknesse de hoge bomen op Schokland zien. Daar stonden toen nog die oude iepen die later gekapt zijn omdat ze ziek waren. Maar die kon je zo, vanuit Marknesse, met helder weer, zien. En dat uitzicht was later, toen alles ging groeien, voorbij. Ja, zo was het ongeveer in het begin. En het waren allemaal nieuwe bedrijven. Nou, er was nog geen singel, nou ja, wel aangeplant, maar die zag je niet, het waren allemaal struiken van krap een meter. Dus het was betrekkelijk kaal. Maar ja, dat went gauw genoeg en zeker in zo'n nieuw gebied. Tenminste, ik voelde me er direct wel thuis. Anders was ik ook niet zo lang gebleven.
