De meeuwen, dat was al bekend hè, die zweefden hier boven. Want daar lagen dode vissen op de grond. De buizerd, die was er ook hè, maar die zocht zijn natuur zo te zeggen, die zocht die op het oude land hè. In de polder was er niks voor hem hè. Maar hij zocht ook wel…ja ook, misschien heeft die ook wel bij de vissen gestaan. Dat heb ik nooit gezien. Maar hij was er wel af en toe. En zwaluwen waren er niet. Kraaien waren er ook, maar in beperkte mate. Oh, hier in het bosrijke gebied had je zwermen, maar nee, zo was het daar niet hè. En kieviten waren er ook niet, want dat was niks voor hen. Ja, ik vond het een…achteraf is alles mooi, maar ik vond het…Ik ben er onwennig van, zo noemen ze dat in Friesland, onwennig heimwee hè. Ja, je denkt er vaak aan terug.
Wel vogels, maar geen kieviten
Er waren natuurlijk al snel vogels in de Noordoostpolder. Maar Lucas Huizinga miste toch de vogels die zo bij Friesland horen: de kieviten. Dat gemis zorgde bij hem voor gevoelens van heimwee.
Bron: Landschapsbeheer Flevoland. Interview met de heer Lucas Huizinga door Dicky Meijer op 25 november 2010.