Het veld in om de wandelpaden te beschrijven

In de beginjaren was er nog geen VVV. Daardoor moest Abraham de Keijzer nog al eens naar buiten om gebieden en wandelroutes te beschrijven.

Ja, op de recreatieobjecten, daar kwam ik heel veel. Dat kwam daardoor, dat ik veel betrokken werd bij het uitbrengen, het klaarmaken van recreatie. Dus je moest kennis hebben van het veld hè, wat zich daar afspeelde. Laat ik bijvoorbeeld de wandelpaden noemen die hier in Flevoland zijn aangelegd, de lange-afstandwandelpaden. Die moesten beschreven worden. Daar moest foldermateriaal voor komen. Die werden stap voor stap gelopen en beschreven. Je ging het veld in met een blocnootje en elke hoek en bijzonderheid werd beschreven. Dat werd thuis uitgewerkt, en ja, als folder uitgegeven. Die heb ik alle mogen schrijven, een stuk of drie vier van die Flevosporenfolders. Dat was ook een taak van mij, ontzettend leuk natuurlijk. Dan in het vrije veld, met mooi weer, zo de recreatie beschrijven. Van alles meemaken en zien, geweldig. Buiten zijn, ja dat is heel leuk. En zo kwam je dan ook bij alle bedrijven die er waren.

Ja, een VVV in de polder was er toen nog niet. Dus hier in de polder beheerde de afdeling Recreatie een soort VVV-taak. Dat was opgepakt door Frits Zuidgeest. Dat is de recreatiegrondlegger in de polder. Die man had altijd zo veel goede ideeën en initiatieven. Ook het naar buiten brengen van de mogelijkheden, op beurzen bijvoorbeeld. Dat was een van zijn ideeën. Dat we zelfs een speciale recreatiestand hadden. Daar trokken we mee door heel Nederland en daar buiten, om recreatie mee te promoten.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview met de heer Abraham de Keijzer door Nico de Jong, 18 mei 2011.

Alle rechten voorbehouden