Ja, in de verte, toen kwamen er nog zeilschepen over het Zwartemeer. Dus je zag die bruine zeilen daar nog wel eens voorbij gaan. En dan in de verte, als er iemand bezig was, dan kon je dat ook zien. Maar hoge torens hadden ze toen nog niet. Er stonden noodkerkjes en noodgebouwen, maar je kon dan wel een dorp zien liggen in de verte. Dat zag je al een heel eind van te voren en dan dacht je: "dat is nog een heel eind fietsen."
Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Tity Kuiken-Bruinsma met mevrouw S. Colenbrander-Schieven, 24 juni 2010.