Bij Urk had je nog al eens gebieden met heel wat steen er in. Dat was een puinhoop hoor, bergen met stenen. Dan moest je heel langzaam werken met de machines. En die stenen werden geraapt. Ja, die boeren moesten ze zelf opruimen, dat was gewoon ieder voor zich.
Maar ik heb op Urk ook nog wel eens een stuk bos gehad. Dat stikte van het hout, dat moet nog van heel vroeger geweest zijn. Daar wist je niet door heen te komen. En dat spulletje heb ik ook bij Emmeloord gehad. Dat is nu Emmelhage. Ik heb nog nooit zulke bomen gezien. Die bomen waren nog keihard, je kon er wel een spijker op recht slaan. Maar als je het helemaal aan de natuur overgeeft en er komt licht en lucht bij, dan is het na een paar jaar weg. Dat gaat zo snel, daar sta je gewoon versteld van.