Pionieren op je eigen boerderij

Was een boerderij eenmaal toegewezen, dan hield het pionieren niet op. Vaak was er niet meer dan alleen maar een schuur. Mevrouw Hoekstra vertelt hoe er geïmproviseerd moest worden die eerste jaren:

Dhr. Hoekstra

De man van Ytje Hoekstra aan het werk op een rupstrekker, ongedateerd (Privécollectie Ytje Hoekstra-Bosch)

Alle rechten voorbehouden

Eerst ging je je schuld aflossen, dat was nou eenmaal zo. Als je eerst maar los was. Maar kijk, het probleem was dat de woningen nog niet klaar waren. Mijn man kreeg ontslag bij de Directie want hij moest naar zijn eigen land. De schuren waren gelukkig klaar, maar hij moest alle materiaal kopen en ook nog zaaien. Dat kon hij dus niet alleen. We hebben twee werknemers gehad: een moest in het dorp wonen en de ander is bij ons in de kost gekomen omdat de woningen aan de weg nog niet klaar waren.

Ik was acht maanden zwanger, had een man in de kost en twee kinderen. En dan het vooruitzicht te moeten verhuizen. We hadden net nieuwe spullen: zeil, matten en lange overgordijnen. We konden het zeil weer gebruiken, dat had ik allemaal opgerold. En ik moest bijna alles alleen doen. Ik vond het, achteraf, een verschrikkelijk jaar.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Ineke Flokstra-Schouwstra met mevrouw Y. Hoekstra-Bosch, 12 december 2007.

Alle rechten voorbehouden

Media

Landschapsbeheer Flevoland; Ineke Flokstra-Schouwstra