Wonen in een dorp dat er nog niet is

1 geïnteresseerde

Wie nu in één van de dorpen van de Noordoostpolder gaat wonen, kan zich niet voorstellen dat de eerste bewoners niet meer hadden dan wat wegen en een naambordje. Zo stond ook mevrouw Hoekstra letterlijk aan het begin van het dorp Espel. Ze vertelt:

Tijdelijke woningen in Espel

Tijdelijke woningen in Espel (fotocollectie RIJP; J. Potuyt)

Alle rechten voorbehouden

Wij hadden hoop op een woning in Marknesse. Toen kwamen daar de eerste woningen en daar wilden we graag wonen. Maar er kwamen zo veel aanvragen dat we een huis aangeboden kregen in Espel. Maar Espel was er nog niet. Als je van hier de Espelerweg uitrijdt, dan krijg je eerst die grote loodsen, dan dat stuk grond en de Noordermiddenweg. Die hoek was toen groen en daar stonden drie barakken, een voor drie, een voor vier en een voor zeven gezinnen. Die van vier was nieuw en nog niet bewoond en die kregen wij toegewezen. Mijn man zei dat hij daar voor geen geld heen wilde. "Daar is de wereld met krantenpapier dichtgeplakt, ik ga er niet eens heen," zei hij. Ik wilde er wel wonen, het leek me prachtig. Mijn man moest toen ook wel. En ik heb nergens anders zo mooi gewoond als in die barak.

Bron: Landschapsbeheer Flevoland, interview van Ineke Flokstra-Schouwstra met mevrouw Y. Hoekstra-Bosch, 12 december 2007.

Alle rechten voorbehouden

Media

Landschapsbeheer Flevoland; Ineke Flokstra-Schouwstra