Letterlijk over de sluisdeuren naar Urk

Wij hadden het geluk dat wij af en toe op Urk konden opstappen en zo met de bus naar Emmeloord. De brug over de sluis was vaak open in de bietentijd. Er waren in de polder verschillende loskades, zo ook in Tollebeek bij de brug over de Urkervaart tegenover ‘De Goede Aanloop’. Maar wij brachten de bieten naar een schip wat in de haven van Urk lag. Er was nog nauwelijks pleziervaart, maar in de bietentijd stond de brug vaak omhoog als men aan het schutten was. Wij gingen dan over de sluisdeuren om op tijd voor de bus te zijn. Dat vond ik doodeng, maar je ging erover om de bus te kunnen halen om op tijd op school te kunnen zijn. De sluiswachter kneep een oogje dicht. Hoe het bij andere kinderen van boerderijen verderop ging, weet ik niet. Ik zag ze nooit in dezelfde bus.