Redactie
De bivakwoningen waren helemaal voorzien. Er waren alleen wel eens storingen. De kabel werd doorgetrokken of de waterleiding was kapot. Dan had je wel het gevoel dat je aan het pionieren was. Als de waterleiding kapot getrokken werd, dan kregen we wel van die grote jerrycans en dan gingen we met de auto water halen. Op het laatst werden grote tanks neergezet. In het begin hoefde ik nooit een wekker te zetten, want je lag te schudden in bed als de vrachtwagens langs reden. De caravans gingen dan heen en weer en daar werd je wakker van. Die vrachtwagens reden met zand op en neer. 's Morgens moest je altijd de spullen op de vensterbank weer terug zetten, de bloemen en zo, want het schudde heel erg. Onderling maakten we daar als bewoners wel eens grappen over.
Je had ook wel eens dat je in het weekend zelf bijna niet thuis kon komen in het bivak, omdat het vol met auto's stond: allemaal kijkers. In de weekends was het hier altijd heel druk. Dat waren mensen die hier naar de bouw kwamen kijken. Er was nog niet veel te zien, maar ze waren er wel. Soms kon je er bijna niet door komen. Maar het was best leuk hoor. Heel gezellig. Ze vroegen allerlei dingen. Wij vonden het het leukst heel Almere te zien opgroeien. Dat was fantastisch mooi. Je zag alles komen en op een gegeven moment ging het zo hard dat je het niet meer bij kon houden.