Redactie
In de jaren 1965-66 had mijn vader – hij is inmiddels al overleden – mijn opa zover gekregen om hem naar het buitenland te brengen en wel naar Nederland. Mijn opa had het, zoals ik al zei, redelijk goed. Hij had contacten hier in Nederland en hij bracht ook gastarbeiders naar Nederland. Dus mijn opa heeft mijn vader, mijn oom en nog enkele kennissen van mijn vader hierheen gebracht als gastarbeiders. Mijn opa stuurde ze naar Leiden. Ik weet niet waar precies, maar daar konden ze ook werken. Ze woonden in pensions, waarin ze met vier, vijf, zes man woonden. Mijn vader heeft vanaf 1966 in Leiden gewerkt. Hij kwam elk jaar terug naar Marokko om zijn kinderen en zijn vrouw te zien. In het begin was hij niet van plan om in Nederland te blijven. Maar het heen en weer gereis tussen Nederland en Marokko heeft hem op het idee gebracht om toch maar zijn hele gezin naar Nederland te halen.
Als gastarbeider naar Leiden
In 1966 kwam de vader van Moestafa el Mhassani als gastarbeider naar Leiden. Dit werd geregeld door de grootvader van Moestafa. Ook andere familieleden en kennissen gingen op die manier naar Nederland. Moestafa el Mhassani vertelt.
In de jaren zestig en zeventig werden zogenaamde gastarbeiders vaak in pensions gehuisvest. De omstandigheden waren daar niet altijd goed. Op de foto enkele buitenlandse arbeiders in een pension in de Gerard Doustraat te Amsterdam, 1974 (foto Hans Peters, Nationaal Archief/Anefo).
Bron: Batavialand te Lelystad, Project Nederlanders – Wereldburgers, interview met Moestafa el Mhassani op 8 februari 2013 te Lelystad.
Alle rechten voorbehouden