Redactie
Voorlichting op scholen
Wij vinden het alle twee leuk om de kinderen van de scholen in Dronten die achtergrondinformatie te geven. Over de luchtoorlog en dat soort dingen. Als je een monument moet onderhouden, moet je toch weten waar het voor staat. Wij vertellen dan wat die oude mannetjes die elk jaar komen hebben gedaan. Dat die daarboven vlogen. Je hebt dingen bij je die je kunt laten zien. De meeste kinderen vinden het wel heel erg interessant. We hebben ook een keer van een klas een schriftje gekregen, want elk kind van de klas mocht na de tijd er wat over schrijven. Vaak hebben ze van tevoren ook projecten. Hoe ze het beleefden, en wat ze vonden. Luchtoorlog is een beetje avontuurlijk, dus dat spreekt ze wel aan. Maar je vertelt ook over de mindere kanten, dat die jongens tien uur zo moesten zitten en zo.
Blijven herdenken?
De mensen begrijpen nu niet meer hoe het toen was. Deze mensen [in een boekje, LB] zijn allemaal gevangen genomen in Harlingen, in januari 1945. Die kende ik goed. Onze naaste buurman, de vaders van twee goede vrienden. En ik correspondeer nu nog steeds met de zoon van een van hen. Allemaal naar Neuengamme en geen een is teruggekomen. Ze waren zogenaamd bij de ondergrondse. Per ongeluk. Het waren vaak kerkelijke mensen. Maar dat ze erg rare dingen gedaan hadden, nee. Maar ik kén ze allemaal! En dat doet dan iets met je.
En dat zijn allemaal dingen die je dus in moet calculeren. En je zegt dan ook: hoe lang moet je doorgaan met herinneren. In ieder geval zolang er nog mensen zijn die de Tweede Wereldoorlog bewust hebben meegemaakt. Zolang. En daarna nog? Ik denk dat je het daarna aan de kinderen moet overlaten. Maar kinderen leren tegenwoordig weer meer over de oorlog, dan de voorgaande jaren. Toen leerden ze helemaal niks over de oorlog. Ze doen het nu allicht al wat beter. Als kinderen niks van de oorlog weten, hoeft herdenken ook niet. Maar als ze het gaan leren en ze gaan zich erin verdiepen, dan wel. Een wereldwijs bekend gezegde is: "als je de lessen van de geschiedenis vergeet, zullen die zich herhalen". Alleen al daarom zou je moeten herdenken!
Vliegersmonument
Dat monument in Dronten is er gekomen op verzoek van de mensen in Dronten. Overal in Nederland, in elk klein dorpje, staat een monument, opgedragen aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Maar in Dronten zeiden ze: De jongens die jullie hier vinden, dankzij die jongens kunnen wij hier wonen en werken. En zo is dat er gekomen in 1965. Ik heb geen één herdenking gemist, elke vier mei sinds 1965.
De heer Zwanenburg stuurde in het jaar van de berging van de B-24 bij de Oostvaardersdijk zijn relaties een kerstkaart met een foto van de aangelegde zanddam en de volgende tekst:
"Road to the past as a remembrance to the future."