Langeraar, Wijnand (Amsterdam 2 nov. 1915 - Eindhoven 16 feb. 2002), marine-officier, oceanograaf, ingenieur, hoogleraar. Nam, na in 1936 te zijn afgestudeerd aan het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder, deel aan de Snellius-expeditie in de wateren van Nederlands-Indië. Doorliep bij de Kon. Marine alle rangen t/m die van schout-bij-nacht. Studeerde in 1953 af als geodetisch ingenieur aan de Technische Hogeschool in Delft. Was tot 1972 werkzaam als Chef Hydrografie van de Kon. Ned. Marine en van 1974 tot 1980 als buitengewoon hoogleraar in de scheepvaartkunde aan de Technische Hogeschool in Delft. Overleed aan de gevolgen van een auto-ongeluk. Schreef, naast internationale publicaties over oceanografie, o.m. Luctor et Emergo (inaugurele rede; 1974) en Mens en Zee (1968).