Jelgersma, Saskia (roepnaam: Kiek; Oegstgeest 9 mei 1929 – Alkmaar 7 mei 2012), geologe. Studeerde in 1954 af in Leiden als geologe met specialisatie in paleontologie en petrologie. Promoveerde daar in 1961 op een onderzoek naar zeespiegelrijzing in Nederland tijdens het Holoceen door het aantonen van een verband tussen de diepteligging en ouderdom van het basisveen. Was van 1954-1990 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de Rijks Geologische Dienst in Haarlem. Ontving in 1997 de Van Waterschoot van der Gracht penning voor haar uitzonderlijke verdiensten als Nederlands aardwetenschapper. Schreef onder meer: Zeespiegelbeweging en bodemdaling (met Hendrik Smits en P.J. Wemelsfelder; 1965), Kustontwikkeling in Nederland; een geologische kijk op de kust (met D. Beets en R. Schüttenhelm; 1985) en Stormen en strandingen; nood op de kust van Egmond, Bergen en Schoorl (2000).