Harting, Pieter (Rotterdam 27 feb. 1813 - Amersfoort 3 dec. 1885), medicus, natuurkundige, hoogleraar. Studeerde medicijnen en promoveerde te Utrecht. Werkte als arts te Oudewater, als hoogleraar geneeskunde te Franeker, zoölogie te Utrecht en geologie te Amsterdam. Verrichtte allerlei experimenteel onderzoek op natuurwetenschappelijk gebied en vervaardigde zonodig zelf de daarvoor benodigde instrumenten. Schreef vele artikelen en boeken w.o. Het eiland Urk, zijn bodem, voortbrengselen en bewoners (1853), later ook op geologisch gebied, zoals De geologische en physische gesteldheid van den Zuiderzeebodem, in verband met de voorgenomen droogmaking (1877). Ref.: AHO, EF, NBW9, PIR.