Toen gingen we ook een stapje verder, want wij hadden ook buurtmoeders, die de Marokkaanse gezinnen thuis opzochten. Ze gingen maatregelen op het terrein van de wetgeving uitleggen in de eigen taal en hen vragen wat voor behoeftes zij hadden. Als stichting gingen we daarop in. We gingen gewoon ook andere activiteiten organiseren. We gingen kunst en cultuur organiseren met het doel de moeders de kunst van hun kinderen te leren waarderen…. Het zit niet in de cultuur, dat ze werken van de kinderen gewoon bewonderen en waarderen. Vanuit onze organisatie gingen we dat ook heel goed aanpakken, zodat de vrouwen langzamerhand ook de werkjes van hun kinderen begonnen te waarderen. Daarna gingen wij een stapje verder.
Wij gingen ook zwemmen voor vrouwen organiseren. Want Nederland is gewoon waterland en de kinderen moesten toen ook op school zwemlessen volgen. Maar de moeders hebben nooit zwemles gehad. Ze wisten totaal niet wat dat is! Maar wij gingen dat gewoon aanpakken. Dat was een project van drie jaar in samenwerking met Sportservice. Dat is heel goed geslaagd, waardoor we een eigen plekje – ook nu – hebben gekregen bij De Koploper, gewoon in het zwembad, voor islamitische vrouwen, ja, helemaal afgeschermd. Dus de vrouwen hebben ook hun zwemdiploma gehaald met name A, B en C.
Nu zijn ze bezig met een ander soort sport zumba. Dat is beweging op Latijnse muziek. Dat is een soort salsa, van allerlei soorten dans- en bewegingsmuziek. De vrouwen maken gewoon ook veel plezier. En nu hebben we niet alleen Marokkaanse vrouwen, maar een multiculturele groep, dus ook Nederlanders. Dat was ook vanaf het begin onze doelstelling: gewoon integreren en emanciperen met behoud van eigen waarden en normen, en niet assimileren, niet alleen voor de Marokkaanse vrouwen, maar ook gewoon voor Nederlandse vrouwen. En dat is ons gelukt, want nu zie je ook Nederlanders samen met Marokkanen en Turken aan zumba doen, aan beweging en dans doen. Ja, het is echt ideaal.