Je moet het eigenlijk zo zien: net na de oorlog was dezelfde tijd als voor de oorlog, want in de oorlog gebeurde niets. Dus de eerst vijf of zes jaar na de oorlog was er nog niets bijzonders gebeurd. Er was ook nog geen televisie, alleen maar radio: ‘De bonte dinsdagavondtrein’. Dat vergeet je nooit meer: met je moeder aan de grote tafel, koekjes en snoepjes erbij en dan mochten we opblijven voor ‘De bonte dinsdagavondtrein’. Dat was lachen, gieren, brullen. Doris (Tom Manders) en Snip & Snap werden toen bekend via de radio. Die zaten in die 'De bonte dinsdagavondtrein'. Wim Sonneveld had eigen shows.
Ik heb gewoon een geweldige tijd gehad, klaar! Dan gingen we met mijn ouders de stad in en dan gingen we naar Tom Manders in Saint-Germain-des-Prés aan het Rembrandtplein. Dat was geweldig. Of bij Heck op het Rembrandsplein, daar speelde Boyd Bachmann met zijn orkest. Dat bestaat allemaal niet meer.