Nomen Nescio
Een krotwoning, armoede en hopen op een plekje in de droompolder zijn belangrijke redenen geweest om met het gezin in 1952, uit Borssele te verhuizen naar een huis in Emmeloord in die Noordoostpolder. Evenwel...voor het zover was moesten onze ouders eerst een vragenlijst opsturen, voorzien van een levensbeschrijving en referenties. daarna kwam er een selecteur bij de boer waar 'vader' werkte, testen op zijn vakbekwaamheid en geschiktheid. Ook 'moeder werd onaangekondigd thuis bezocht, door een maatschappelijk werkster. Geen plint, spinde(kast) en bedstee ontkwam aan haar controledrift en als zij 'smiddags nog een onopgemaakt bed tegenkwam dan was de kans op een woning verkeken! Echter na tien jaar noeste arbeid in de 'droompolder' staan de overgeblevenen van het gezin weer met de voeten in de vertrouwde Zeeuwse klei.
Toch heeft deze periode positieve sporen achtergelaten, met name 'schooltijd' aan die tijd heb ik dierbare herinneringen overgehouden. In die tijd was er niet veel te doen voor tieners. We hielden ons bezig met zwart - wit televisie kijken in kamp Espelerbocht, of flaneren in de Lange Nering die toen nog niet zo lang was als hij nu is. Verademend was het dan ook dat in 1957 voor de voetbal jongeren Flevo Boys is opgericht. In het begin trainden we op een grasveld tussen de koeievlaaien bij kamp Espelerbocht, hoek Pilotenweg/Urkerweg. Het waren bijeengeraapte enthousiaste boys. Het was een leuke en zorgeloze tijd. Maar... het hoogtepunt is geweest 'huwelijk' en geboorte van onze zoon. Er was toen in Emmeloord nog geen mooi gemeentehuis met een mooie trouwzaal, dit gebeurde in een 'barak' recht tegenover bakkerij Braaksma. Huisvesting was er niet, daarvoor moest je kennelijk bij Keuris een kruiwagen hebben! We zijn dan ook puur voor een woning teruggekeerd naar Vlissingen. Desalniettemin tien jaar 'nieuwe land' is een periode geweest waar ik met genoegen aan terug denk!