Bob Flobbe
De leukste herinneringen zijn toch wel de lagere school periode en dan met name de unieke eilandperiode. Iedereen heeft het over de pioniers van Lelystad. Men bedoelt de mensen die vanaf 1966 in het nieuwe Lelystad kwamen wonen. In moderne stenen huizen, met gas en elektriciteit en op loop of fietsafstand de bus naar de bewoonde wereld. Maar veertien jaar eerder woonden er de echte pioniers. Op 25 kilometer zwemafstand van die wereld. Nog een leuk detail: Mijn zusje is in 1956 geboren op Lelystad. Dat staat in haar paspoort. “Maar dat kan niet”, kreeg ze later soms te horen. “Lelystad bestaat pas vanaf 1967. De burgerlijke stand begint pas in 1967.” En toch is zij in 1956 op Lelystad geboren. Dat was toen: Lelystad, p/a Postbus 1 te Den Haag!
In juni 1963 gingen we (de familie Flobbe) op een binnenschip varen. Een hele verandering. Na precies tien jaren vertrekken wij van Lelystad eiland/Haven. Mijn moeder maakte dit gedicht:
AFSCHEID
1. ‘k Heb in ’t begin het dorp van houten huizen,
gescholden en gevloekt, gehuild van spijt.
Dat ik zo dom was hier te komen wonen,
‘k hield niets meer over, ik was alles kwijt.
2. Maar door genade mocht ik ook ervaren
Gods gunst is overal en ’t allen tijd.
‘k Kreeg kracht, opnieuw mijn werk weer op te nemen
De taak van huisvrouw in de eenzaamheid.
3. En later ben ‘k van Lelystad gaan houden.
Van ’t oude Lelystad begrijp dat goed!
En nu ik afscheid van u moet gaan nemen
zend ‘k u van deze plaats een laatste groet.
4. ‘k Heb over Lelystad wel meer geschreven,
maar ’t allerdiepste heb ik nooit gezegd.
Ik heb op Lelystad mijn les ontvangen,
en ‘k heb er ook examen afgelegd.
L. Flobbe-Schouwstra, zomer 1963
Ingezonden verhaal: Bob Flobbe, september 2011