Reactie

Overleven na een noodlanding

Geachte Heer Terpstra.

Mijn dank voor Uw reactie en een deel van bovenstaande vraag is inmiddels beantwoord door boven op de pagina op mijn naam te klikken waarna er een korte levensbeschrijving wordt gegeven. Zoals uit de verhalen naar voren komt was ik in de oorlog al geinteresseerd in de luchtvaart en uiteraard de praktijk in die dagen, niet alleen het overvliegen maar ook het neerstorten van vliegtuigen, met alle gevolgen van dien. In de oorlog heb ik drie jaar op wat toen heette de RHBS gezeten al was het wel zo dat de lesuren door het vorderen van de scholen niet de volledige waren, maar het heeft mij wel de nodige basis kennis gegeven, zeker ook op talen gebied. Na mijn Indie tijd bij het Korps Mariniers waar ik als radio-seiner heb gediend ben ik nadat ik mijn certificaat als telegrafist had gehaald naar de Marid gegaan en ben daar in mijn vrije tijd weer met mijn hobby begonnen kennis van de luchtoorlog en de vliegtuigen die daarin werden gebruikt. Eerst van alles rond Harlingen waar ik ben geboren en getogen en in de oorlog woonce en later ook over geheel Nederland en met die kennis kon ik later mijn 'vak' als Bergingsoffiier uitvoeren. Ik heb het altijd dankbaar werk gevonden want op deze manier konje iets terug doen voor de jongens die zo veel voor ons hadden gedaan. Wat betreft elektrotechniek zat U er dus niet zo ver naast.

Met vriendelijke groet, Gerrit Zwanenburg.

Alle rechten voorbehouden