m. lentink blankendaal

wij woonden tijdens deze winter pas in kamp Swifterbant helemaal alleen nadat ons huis in ketelhaven was afgebrand.
Met de Kerstdagen zagen wij bijna een week geen ander levend wezen dan ons eigen gezin. Ik was een meisje van 17 jaar en toen dominee Hoorn na een dienst in Lelystad weer naar Dronten ging en langs ons huis reed, was ik helemaal door het dolle dat ik een ander mens zag!!!
Stond juichend voor de ramen te zwaaien, moeder boos, maar de dominee kwam even bij ons aan en dronk een bakje koffie met ons. Dat was onze enige afleiding in al die dagen.