Willy van der Most
Ik woonde in een flat in Amsterdam en drie van mijn vier kinderen waren het huis uit. Toen dacht ik:
"Ik woon in een groot huis en mijn oudste zoon woont in Almere."
En toen dacht ik:
"Ja, weet je, dan ga ik reageren op een woning in Almere."
Niet wetende dat ik het kon krijgen. Ik woonde wel goed in Amsterdam. Ik dacht, ik ga even op woningjacht in de verwachting dat het wel maanden zou gaan duren. Ik wist niet dat ik al veertien jaar was ingeschreven. Toen ik al vrij snel de eerste reactie kreeg, was ik nummer twee. Ik kwam kijken en toen was nummer een er niet. En toen vroegen ze of ik de woning wou. Toen dacht ik:
"Mooie plek, ruime tuin en ik kan het kippenhok erin kwijt. Ik kan tuinieren. Ik kan alles doen wat mijn hart begeert. Ik kan een feestje bouwen."
En toen dacht ik: "Wat doe ik daar nog boven in een flatje?" En toen ging er voor mij een wereld open: het voelde alsof ik weer in Suriname was. Alleen de temperatuur, maar daar kun je wel wat aan doen. Ik ben heel erg gelukkig! Ja, als het in de zomer te warm is, duik je in het water, in het badje hier buiten. Als het te koud is, trek je je dikke kleren aan. Niemand kan me wijs maken dat het niet kan. Ik ben baas in eigen huis!