Vuuren, Louis van (Banjarmasin Nederlands-Indië 23 juli 1873 – Utrecht 12 juli 1951), sociaal-geograaf, hoogleraar. Na zijn militaire opleiding in Kampen vertrok hij in 1897 als officier van het KNIL naar Nederlands-Indië. Van 1910 tot 1921 was hij directeur van het Encyclopedisch Bureau, op initiatief van H. Colijn opgericht om de Indische landsdelen nauwkeurig te beschrijven. In 1922 werd hij aangesteld als lector in de koloniale aardrijkskunde aan de Universiteit van Amsterdam, werd in 1926 hoogleraar in de sociale geografie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en werd daar in 1941 rector magnificus. Hij schreef onder meer: De waterwegen die Rotterdam en Antwerpen verbinden met het Nederlandsch-Belgisch industriegebied (1927) en De functie van het deltagebied van Rijn, Maas en Schelde binnen het bestek der Nederlandsche verkeers- en handelseconomie (1942). Ref.: PKN.