Johan Christoffel Ramaer

Ramaer, Johan Christoffel * (Zutphen 9 mei 1852 - Den Haag 17 juni 1932), ingenieur, waterstaatshistoricus. Werkte, na in 1874 te zijn afgestudeerd aan de Polytechnische School te Delft, bij diverse diensten van de waterstaat in verschillende functies, sinds 1906 als Hoofdingenieur-Directeur en sinds 1912 als Inspecteur-Generaal van de tweede inspectie. Was een actief voorstander van integratie van waterstaatsgeschiedenis en historische geografie. Schreef de meeste biografieën van waterstaatkundigen voor het NBW, enige boeken en vele artikelen in zowel technische, geografische als historische tijdschriften, soms bescheiden met X ondertekend. We noemen slechts: De omvang van het Haarlemmermeer en de meren waaruit het ontstaan is, op verschillende tijden vóór de droogmaking (1892), Geographische geschiedenis van Holland bezuiden de Lek en de Nieuwe Maas in de Middeleeuwen (1899), Het hart van Nederland in vroegere eeuwen (1913) De vorming van den Dollart en de terpen van Nederland in verband met de geographische geschiedenis van ons polderland (1909) en De afsluiting en droogmaking der Zuiderzee (1930). Het KNAG benoemde hem in 1923 tot erelid. Ref.: BWN2, HJ, HOL 1983 n3-4 p145-158, ING 1932 n19 pA171-175, WID1.